حقوق و فرهنگدسته‌بندی نشده

خاطراتی از نحوه یادگیری زبان در آمریکا

تو میتوانی

خاطراتی چند از شیوه تحصیل در آمریکا

اصولاً شايد براى همه تصميم گرفتن به مهاجرت يه تصميم سخت و دشوار باشه ، اينكه بخواهي از كشورى كه از بچگى به نوع سيستم زندگيش عادت كردى برى به كشور ديگرى كه از لحاظ فرهنگ و خلق و خو كاملا با كشور خودت متفاوته به نظر خيلى وحشتناك مياد، لا اقل براى من يكى كه اينطورى بود.
يادمه روزى كه از ايران رفتم امريكا، با اينكه زمانى كه ايران بودم كلى كلاس زبان هاى مختلف رفته بودم و خودم فكر ميكردم زبان انگليسيم خوبه، تو محيط كه قرار گرفتم احساس ميكردم هيچى بلد نيستم و اصلاً روم نميشد ساده ترين لغات و استفاده كنم، تا اينكه رفتم كالج ثبت نام كردم كه كلاس هاى زبان و بگذرونم ، يادمه واسه ثبت نام خاله ام گفت من فردا ميبرمت، منم خيلي خوشحال شدم از اينكه تنها نيستم، فردا صبحش خاله ام من و رسوند كالج و گفت خوب برو اميدوارم موفق باشي ، شوكه شدم گفتم مگه باهام نمياين؟ گفت نه از همين اول راه ياد بگير رو پاهاى خودت باشي.
اولين روز كلاس استادمون يك موضوع داد و گفت هر چى كه بلديد در مورد اين موضوع بنويسيد.
من قشنگ خاطرم هست كه ١٥ جمله نوشتم كه ١٠ جمله دقيقاً مثل هم بود انگار كه مغزم قفل شده بود ، ولى رفته رفته جلسات پنجم و ششم طورى شده بود كه ٣، ٤ صفحه به راحتى ميتونستم بنويسم.
بعد مدتى تصميم گرفتم كه برم سر كار ، روزى كه رفتم مصاحبه كارم با خودم گفتم هرجورى شده من بايد استخدام بشم ، يادمه سعى ميكردم خيلي كم و حساب شده صحبت كنم تا مشكلى پيش نياد.
خلاصه چند روز بعد كه بهم زنگ زدن و گفتن استخدام شدى انگار قله اورست و فتح كرده بودم.
همزمان با من يك دختر امريكايي هم استخدام شده بود كه چون جفتمون تازه وارد بودم ناخود آگاه باعث شد كه با هم دوست بشيم و اين شايد بزرگترين شانسي بود كه من اوردم چون اون ادم باعث شد كه با حرفاش اعتماد به نفسي به من بده كه در عرض يكماه انگليسي صحبت كردن من زمين تا آسمون تغيير كنه.
هميشه به من ميگفت تو انگليسيت عاليه، بايد به اينكه زبان ما زبان دوم تو هست و تو به اين قشنگى بلدى صحبت كنى افتخار كنى چون ماها زبان دومى بلد نيستيم پس حتى اگر فكر ميكنى كلمه يا جمله اى و ممكنه اشتباه هم بگى بگو اصلا حس بدى نداشته باش و به خودت افتخار كن.
الان با گذشت چند سال به اين موضوع رسيدم كه اين اعتماد به نفسي و كه الان دارم مديون سيستم اموزشى و محيط كارى هستم كه در اونجا داشتم چون بر خلاف سيستم آموزشي و تربيتي كشور خودمون كه از بچگى با نوعى ترس بزرگ ميشيم اونجا به من ياد داد كه اگر قراره در كارى موفق بشم جدا از علم و دانش و هوش قبل هر چيزى بايد اعتماد به خودم و توانايي هام داشته باشم.
پس هميشه به خودتون و توانايي هاى ذاتى خودتون ايمان داشته باشيد و بدونيد با اعتماد به نفس به هر نقطه اى كه تو زندگى مي‎خوايد حتما مي‎رسيد…

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا