مقدمه: صندوق تأمین خسارات بدنی برای حمایت از افرادی تشکیل شده است که در حوادث رانندگی دچار ضرر و زیان می‌شوند، اما به جهاتی خسارات بدنی وارده به آنان از سوی شرکت‌های بیمه قابل جبران نمی‌باشد. یکی از این موارد حالتی است که راننده پس از تصادف با عابر پیاده متواری می‌شود.
▪️در سال ۱۳۹۰ صادق به همراه دوستش امین با موتورسیکلت در حال حرکت بودند که یک دستگاه خودروی سواری پژو ۲۰۶ از پشت با موتور سیکلت آنان برخورد می‌کند و موجب می‌شود موتورسیکلت آنان پس از برخورد با نرده‌های فلزی وسط جاده واژگون گردد. صادق به واسطه تصادف با این اتومبیل مصدوم شده و به بیمارستان انتقال می‌یابد. راننده‌ی اتومبیل ۲۰۶ هم تا ساعاتی همراه با مصدوم در بیمارستان می‌ماند اما پس از آن متواری می‌گردد. صادق پس از آن‌که از بیمارستان ترخیص می‌شود، برای طرح شکایت خود راهی دادسرا می‌گردد.
مقامات قضایی دادسرا یعنی بازپرس و دادیار، تحقیقات خود را در خصوص این پرونده آغاز می‌کنند. در جریان این تحقیقات، مأمور حراست بیمارستان تأیید می‌کند که صادق در جریان این تصادف مصدوم گردیده و در بیمارستان بستری شده‌است.
پزشکی قانونی نیز شکستگی استخوان ران راست او همراه با دررفتگی را تأیید می‌نماید و کاردان فنی تصادفات این‌گونه اظهارنظر می‌کند که در این تصادف، بی‌توجهی راننده اتومبیل به مقابل خود علت سانحه بوده‌است و به عبارت بهتر راننده اتومبیل مقصر می‌باشد.
در نهایت دادسرا پس از انجام تحقیقات به این نتیجه می‌رسد که چون راننده‌ی مسبّب حادثه فرار کرده و به همین علت هویت او مشخص نیست و از طرف دیگر چون به صادق در جریان حادثه رانندگی خسارات بدنی وارد شده‌است، باید صندوق تأمین خسارات بدنی خسارات وارده را جبران کند. دادسرا پس از اظهارنظر، پرونده را به دادگاه کیفری محل وقوع جرم ارجاع می‌دهد.
در خصوص دادخواست صادق مبنی بر پرداخت دیه از صندوق تأمین خسارات بدنی نیز دادگاه کیفری حکم صادر می‌کند که صندوق موظف است در حدود تعهداتی که دارد دیه او را بپردازد. مدیریت صندوق تأمین خسارات بدنی به این حکم اعتراض می‌کند و پرونده در دادگاه تجدیدنظر مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.
دادگاه تجدیدنظر با این استدلال که برای محکوم شدن صندوق تأمین خسارات بدنی به پرداخت دیه، نیازی به طرح دادخواست از سوی زیان‌دیده وجود ندارد، رأی را تأیید می‌کند.
به عبارت دیگر، فلسفه تشکیل صندوق تأمین خسارات بدنی حمایت از افرادی است که در حوادث رانندگی دچار ضرر و زیان شده‌اند اما خسارات بدنی وارده به آنان از سوی شرکت‌های بیمه قابل جبران نمی‌باشد.
به همین علت برای اینکه ضرر و زیان وارد بر این افراد به سهولت و در کم‌ترین زمان ممکن مورد رسیدگی قرار بگیرد، فردی که در یک سانحه‌ی رانندگی مصدوم شده‌است می‌تواند مستقیما از دادگاه کیفری بخواهد که حکم به محکومیت صندوق تأمین خسارات بدنی صادر نماید و نیازی نیست که مستقلاً در دادگاه دعوای حقوقی برای این موضوع اقامه کند.
