کلام کوتاه؛ پیامی بلند

فضاي مجازي منبعي براي ايجاد هويت‎ ديجيتالي

فضاي مجازي منبعي براي ايجاد هويت‎ ديجيتالي ✅✅✅

شاید در اخبار شنیده باشید که رسوایی فیس بوک در خصوص همکاری با یک نهاد تحقیقاتی به نام کمبریج آنالتیکا و دسترسی آنها به اطلاعات خصوصی کاربران زبانزد خاص و عام شده است. بطوریکه از زمانی که چنین خبری در فضای مجازی منتشر شده، تاکنون شرکت ها و افراد معروفی در جهان اقدام به بستن و غیرفعال کردن صفحات مجازی و حساب های کاربری خود در فیس بوک کرده اند.

اما باید بدانیم که؛ امروزه چگونه تکنولوژي فناورانه اقدام به اخذ و جمع آوري اطلاعات موجود در فضاي مجازي و ارائه داده هاي آن به نرم افزارهاي هوشمند است تا بتواند به بدل سازي از هر شهروند و به تعبير ديگر هويت مجازي آن ها دست يابد. در نگاه اول چنین شرکتهايی مدعي‎اند که با تکيه بر هويت ديجيتالي قصد دارند به شناخت انواع گوناگون ذائقه‎هاي مخاطبان و کاربران به تجاري‎ سازی داده‎هاي موجود بپردازند. لیکن واقعیت این استکه، آنان در صددند با در اختيار گذاردن مخازن اطلاعاتي خود به برنامه ريزان کلان فرصت دهند که هويت دیجیتالی برای هر یک از شهروندان دنیا بسازند، تا بهتر بتوانند در زندگی خصوصی افراد سرکشی کنند.

توضیح بیشتر اینکه؛ اگر یکی از میلیاردها کاربری هستید که بصورت روزانه از فضای شبکه های مجازی استفاده می‌کنید، شایسته است بدانیم با پیدایش اینترنت، رسانه ها و شبکه های اجتماعی، مردم دنیا به وبلاگ نویسی، قرار دادن ویدئو در یوتیوب، لایک دیسلایک کردن روی آوردند. و اینجا بود که حجم وسیعی از اطلاعات ما در اختیار گوگل، فیس بوک، تلگرام ینستاگرام و … قرار گرفت و این اطلاعات میلیاردها دلار ارزش یافت.
زیرا همین اطلاعات به ظاهر ساده مانند تبریک و تسلیت مناسبتی به همسر یا دوستان، بوسیله ارسال متن یا تصویر شاخه گلی، وقتی کنار هم قرار می گیرند، می توانند به خوبی شخصیت شما را تعریف کنند.
در واقع شرکتهای ارائه دهنده خدمات در فضای دیجیتال، وقتی در می‎یابند که شما مثلاً به رنگ آبی، تصویر غروب آفتاب، گربه یا یک رهبر خاصی علاقه دارید، بیانگر وجوهی از شخصیت شماست. مدل آنان قادر است با استفاده از ۳۰۰ مشخصه، شخصیت فرد را با دقت زیادی پیش‌بینی کند. به عبارت دیگر، آنها به اندازه‌ کافی اطلاعات دقیق در اختیار دارند؛ آدرس خانه و محل کار، زمان بیداری و خواب، طول سفر و مقصد و هزاران متغیر دیگر.
شوربختانه اطلاعات نهادهایی مثل فیسبوک و گوگل در مورد ما آنقدر دقیق است که نه تنها شناخت شان از ما بیشتر از پدر و مادرمان است، بلکه به جرأت می توان گفت در برخی موارد چیزهایی در مورد ما می دانند که حتی خود ما به فراموشی سپرده ایم. زیرا هرگز چیزی را حذف نمی‌کنند. بطور مثال دوستانی که دیگر دنبال نمی‌کنید، روابط گذشته، کارفرمایان سابق، اسم‌های پیشین، آدرس‌ها و موارد دیگر همه در پایگاه‌های اطلاعاتی‌ آنها ذخیره می‌شوند.
حال فرض کنید، هنگامیکه از کشوری به کشور دیگر سفر می‎کنید، در خود اظهاری که معمولاً از جانب وزارت کشور میزبان در اختیار شما قرار می‎گیرد، اطلاعات خلاف واقع از آنچه که شما ارائه داده اید بیابند، بدانید که پس از عبور از گیت فرودگاه یا ترمینال قطار و اتوبوس، براحتی می‎توانند، مزاحمت هایی را برای شما ایجاد کنند…

به همین جهت آنها همواره وسوسه می شوند که وارد حریم خصوصی ما شوند و به قول معروف آمار ما را داشته باشند.
لذا توصیه می‎شود:
🔻به راحتی به هر اپلیکیشنی اعتماد نکنید؛ مخصوصا آن ها که رایگان هستند و معلوم نیست درآمد آنان از چه طریقی است. بويژه اینکه اگر تبلیغات زیادی هم می کنند.
🔻حجم ارائه اطلاعات شخصی و خصوصی خود را کاهش دهید. کلا فرض کنید که این اطلاعات را همه می توانند بخوانند آیا باز هم آن اطلاعات را ارائه می کنید؟
🔻عدم استفاده از برنامه‌هایی که اجازه دسترسی به اطلاعات شخصی را می‌خواهند.
🔻افزایش سواد دیجیتالی را سر لوحه زندگی خود قرار دهیم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا