دادرسی کیفری

حقوق محکوم علیه،‌ در مرحله اجرای احکام

اجرای احکام

حقوق محکوم علیه،‌ در مرحله اجرای احکام

۱ـ مکلف بودن قاضی اجرای کیفری به رسیدگی به امور زندانیان و بهره‌مند کردن زندانیان از امتیازات قانونی به‎موجب ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری قاضی اجرای احکام کیفری موظف به نظارت بر زندان‌ها در امور راجع به زندانیان، اعلام نظر درباره زندانیان واجد شرایط عفو و آزادی مشروط مطابق قوانین و مقررات، اعطای مرخصی به زندانیان بر اساس قوانین و مقررات، اتخاذ تصمیم درباره محکومان سالمند، مبتلایان به بیماری‌های روانی و بیماری‌های جسمی صعب‌العلاج و سایر افراد محکوم نیازمند به مراقبت و توجه ویژه است.
قاضی اجرای احکام در عین اجرای احکام موظف به فراهم آوردن مقدمات بهره‌مندی از تسهیلات قانونی برای محکومان است.
۲ـ ممنوعیت اجرای علنی مجازات: به موجب ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری اجرای علنی مجازات ممنوع است،‌ مگر در موارد الزام قانونی یا در صورتی‎که به‎لحاظ آثار و تبعات اجتماعی بزه ‌‌ارتکابی، نحوه ارتکاب جرم و سوابق مرتکب و بیم تجری یا دیگران،‌ دادگاه خود یا به پیشنهاد دادستان اجرای علنی مجازات را ضروری تشخیص دهد و اجرای علنی مجازات را در رأی تصریح کند.

۳ـ تعویق مجازات: به‎منظور رعایت حال محکوم‎علیه و حفظ سلامتی وی طبق ماده ۵۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری اجرای مجازات در موارد دوران بارداری، پس از زایمان حداکثر تا شش ماه، دوران شیردهی حداکثر تا رسیدن طفل به سن دو سالگی و اجرای مجازات شلاق در ایام حیض یا استحاضه به تشخیص و دستور قاضی اجرای احکام به تعویق می‌افتد. هم‎چنین به‎موجب ماده ۵۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری هرگاه محکوم‌علیه به بیماری جسمی یا روانی مبتلا باشد و اجرای مجازات موجب تشدید بیماری و یا تاخیر در بهبودی وی شود،‌ قاضی اجرای احکام کیفری با کسب نظر پزشکی قانونی تا زمان بهبودی، اجرای مجازات را به تعویق می‌اندازد.

Image result for ‫دادرسی کیفری‬‎
مطابق ماده ۵۰۳ هم هرگاه محکوم‌علیه در جرائم تعزیری، پس از صدور حکم قطعی،‌ مبتلا به جنون شود، تا زمان افاقه، اجرای حکم به تعویق می‌افتد؛ مگر در مورد مجازات‌های مالی که از اموال محکوم‌علیه وصول می‌شود، تبصره همین ماده ایضاً اضافه کرده چنان‎چه محکوم به حبس یا کسی که به علت عدم پرداخت جزای نقدی در حبس به سر می‌برد، در صورت جنون تا بهبودی در بیمارستان روانی یا مکان مناسب دیگری نگهداری می‌شود. این ایام جزو مدت محکومیت وی محاسبه می‌شود.

۴- تبدیل مجازات پس از قطعیت حکم: طبق ماده ۴۸۳ قانون آیین دادزسی کیفری جاری: “هرگاه شاکی یا مدعی خصوصی در جرائم غیر‎قابل گذشت، پس از قطعی شدن حکم از شکایت خود صرف‎نظر کند، محکوم‎علیه می تواند از دادگاه صادر کننده حکم قطعی، درخواست کند، در میزان مجازات او تجدیدنظر شود. در این‎صورت، دادگاه به درخواست محکوم‎علیه در وقت فوق العاده و با حضور دادستان یا نماینده او با رعایت مقررات ماده (۳۰۰) این قانون، رسیدگی می‎کند و مجازات را در صورت اقتضاء در حدود قانون تخفیف می‎دهد یا به مجازاتی که مناسب‎تر به حال محکوم‎علیه باشد، تبدیل می‎کند. این رأی قطعی است.”
بنابراین در این موارد نیز محکوم‎علیه می‌تواند با استناد به استرداد شکایت، از دادگاه صادر کننده حکم قطعی (حسب مورد بدوی و یا تجدیدنظر)، درخواست کند که در میزان مجازات وی تجدیدنظر کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا