الف) ترک زندگي توسط شوهر حداقل به مدت شش ماه متوالي يا ۹ ماه متناوب بدون عذر موجه.
ب) اعتياد شوهر به مواد مخدر یا مشروبات الکلي.
ج) محکوميت قطعي شوهر به حبس پنج سال يا بيشتر.
د) سوء رفتار مستمر زوج.
ه) ابتلاء شوهر به بيماري هاي صعب العلاج رواني.
در مواردي که عسر و حرج زوجه براي دادگاه اثبات شود، صدور حکم طلاق و اجبار زوج به جدايي، الزاماً مشروط به پرداخت مال يا گذشت از مهريه توسط زن نيست، اما او جهت انتخاب و تعيين نوع طلاق (خلع) معمولاً قسمتي از مهريه اش را مي بخشد. بطوریکه هرچه بخش بيشتري از مهريه بذل (بخشش) شود، دليلي بر عسر حرج بيشتر زن تلقي مي شود.
